EenVandaag - groene stroom

Jokkebrokken

Gisterochtend, onderweg naar een afspraak in De Beukenhof in Oegstgeest, werd ik gebeld door een onbekend nummer: "Met de redactie van EenVandaag. Heb je de krant al gelezen?" Dat had ik niet. De redacteur vertelde mij dat de Nederlandse EnergieMaatschappij een paginagrote advertentie had geplaatst met als titel "Jokkebrokken". Een zwart-wit paard met uiers, vermomd als koe, zette de titel kracht bij. In de advertentie werd uitgelegd dat de hele energiesector in Nederland, de adverteerder zelf incluis, de Nederlandse energiegebruiker jarenlang heeft voorgelogen over groene stroom. De Nederlandse EnergieMaatschappij prikte hiermee zijn eigen zeepbel door, en gaf aan dat het tijd is voor transparantie in de markt, tijd voor eerlijkheid jegens de klant.
Ik werd gevraagd of ik de inhoud van deze advertentie beaamde, en of ik hier inhoudelijk op wilde reageren voor de camera. Er was haast bij geboden want de betreffende uitzending stond voor dezelfde avond gepland.

Dapper

Ik vond het dapper. Dapper dat de Nederlandse EnergieMaatschappij de hand in eigen boezem steekt. Dapper dat ze de toorn van de rest van de energiesector niet vrezen. Maar vooral dapper omdat ze de waarheid spreken. Natuurlijk was het een uitgekiende marketingactie, maar groene stroom is in Nederland een wassen neus. Een wassen neus die anderhalve euro per huishouden per jaar kost, wat neerkomt op tientallen miljoenen in totaal. Deze miljoenen worden niet uitgegeven aan de verduurzaming van ons energiestelsel, maar verdwijnen voor een groot deel in de zakken van handelaren in zogenaamde "Garanties van Oorsprong", veelal ex-bankiers. Deze garanties van oorsprong worden weer gecreëerd door bijvoorbeeld Noorse en Zwitserse waterkrachtcentrales, en vormen een leuk zakcentje voor deze producenten, maar dat geld wordt zeker niet direct besteed aan de realisatie van nieuwe duurzame energieproductie. Het is gewoon een manier om te vertellen dat 30% van Nederland goed bezig is met hun groene stroom, terwijl dat in geen verhouding staat tot de 4,4% duurzame productie in ons land. Het komt neer op een aflatensysteem: een consument koopt zijn schuld aan milieuvervuiling af voor anderhalve euro per jaar. Hij krijgt gewoon fossiele stroom uit een gas- of kolencentrale, maar op zijn factuur prijkt "Geweldige Duurzame Groene Stroom". De groene stroom die daarmee bedoeld wordt is allang verbruikt door een Noor of Zwitser die dichtbij de waterkrachtcentrale woont. Die persoon heeft helemaal geen garantie van oorsprong nodig. Hij wijst gewoon naar het stuwmeer bij hem om de hoek en zegt "Kijk, daar komt mijn stroom vandaan!".

Bedonderd

Natuurlijk wilde ik dit beamen voor een camera! Natuurlijk wilde ik Nederland vertellen dat we bedonderd zijn. Dat geld had toch veel beter uitgegeven kunnen worden aan het verduurzamen van onze eigen energie? In plaats daarvan is het systeem van garanties van oorsprong keihard misbruikt door de Nederlandse energiesector. Zonder dat systeem had nog maar 4,4% van de Nederlanders groene stroom kunnen kopen, en het besef dat we ongelooflijk achterlopen op de rest van Europa had waarschijnlijk geleid tot flinke druk op de energiesector om eens echt te gaan investeren in verduurzaming, in plaats van de winsten te steken in nieuwe kolen- en gascentrales, terwijl er gewoon andermans groene stroom verkocht kon blijven worden.

Simpel

Willen we echt verduurzamen, stel ik het volgende voor: schaf de handel in garanties van oorsprong af. Steek de vrijgekomen miljoenen in energiebesparing. Dat maakt vervolgens veel meer miljoenen vrij, omdat er minder energie verbruikt wordt. Die miljoenen kunnen we investeren in duurzame energieproductie, enzovoort. Op deze manier halen we de achterstand in, hebben we waar voor ons geld, en wordt onze lucht een stuk schoner. Voila: duurzaamheidsdoelstellingen gehaald!
Het is zo simpel!

Diezelfde avond zou EenVandaag het interview uitzenden, en dat maakte het mij weer moeilijk. Waar kon ik zo snel een scheermesje vinden en mijn overhemd strijken? Hoe kwam ik snel genoeg terug in Rotterdam voor de opnames? Hoe kwam ik aan een krant om de advertentie zelf te lezen? Wat was het fijn dat ik even een hotelkamer mocht lenen, de cameraploeg in de tuin in Oegstgeest mocht uitnodigen, de zon zelfs even doorbrak, en ik helemaal voorbereid en relaxed, inclusief krant, voor de lens mocht verschijnen. Dat geeft de burger weer moed... :)

Ziehier het hele item: http://www.eenvandaag.nl/economie/45831/energiemaatschappij_groene_stroom_is_grijs?autoplay=1